Ömer Seyfettin, Türk edebiyatının önde gelen hikâye yazarlarındandır. Asker, şair ve güçlü edebi yeteneği olan bir öğretmendir. Türk olay hikâyeciliğinin kurucu ismidir. Ayrıca edebiyatta Türkçülük akımının kurucularındandır. Türkçede sadeleşmenin savunucusudur. Kısa ömrüne pek çok sayıda eser sığdırmıştır. 1917den ölüm tarihi olan 6 Mart 1920 ye kadar geçen zaman içinde birçok acı ve sıkıntıya rağmen, verimli bir hikâyecilik dönemi yaşamıştır. Bu dönemde 10 kitap dolduran 125 hikâye yazmıştır. Hikâye ve makaleleri Yeni Mecmua, Şair, Donanma, Büyük Mecmua, Yeni Dünya, Diken, Türk Kadını gibi dergilerle Vakit, Zaman ve İfham gazetelerinde yayımlandı. Bir yandan da öğretmenlik yapmayı sürdürdü.