Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat (Talat ve Fitnat’ın Aşkı), Batılı yöntemle yazılan roman türünün ilk örneğidir. Olaylar Tanzimat Dönemi’nde geçmektedir. Yazar, o dönemin kadın-erkek ilişkilerinin ne şekilde olduğunu, ikili arasında yaşananları ayrıntılı şekilde anlatır. Roman, kapalı toplumların birbirinden uzak tutulan gençlerinin hüzünlü yaşamını ve çok çabuk âşık olabilen, aşkları için ölümü göze alabilen iki gencin (Talat ve Fitnat’ın) acıklı yaşamını konu alıyor.